Adenosinedifosfaat

Sollicitatie
Adenosinedifosfaat (ADP), ook bekend als adenosinepyrofosfaat (APP), is een belangrijke organische verbinding in het metabolisme en is essentieel voor de energiestroom in levende cellen.ADP bestaat uit drie belangrijke structurele componenten: een suikerruggengraat gehecht aan adenine en twee fosfaatgroepen gebonden aan het 5 koolstofatoom van ribose.De difosfaatgroep van ADP is gehecht aan de 5'-koolstof van de suikerruggengraat, terwijl de adenine zich hecht aan de 1'-koolstof.
ADP kan onderling worden omgezet in adenosinetrifosfaat (ATP) en adenosinemonofosfaat (AMP).ATP bevat één fosfaatgroep meer dan ADP.AMP bevat één fosfaatgroep minder.De energieoverdracht die door alle levende wezens wordt gebruikt, is het resultaat van defosforylering van ATP door enzymen die bekend staan ​​als ATPasen.De splitsing van een fosfaatgroep van ATP resulteert in de koppeling van energie aan metabolische reacties en een bijproduct van ADP.[1]ATP wordt voortdurend hervormd uit lagere energiesoorten ADP en AMP.De biosynthese van ATP wordt bereikt door processen zoals fosforylering op substraatniveau, oxidatieve fosforylering en fotofosforylering, die allemaal de toevoeging van een fosfaatgroep aan ADP vergemakkelijken.

Adenosinedifosfaat (ook wel adenosinedifosfaat genoemd) is een verbinding die bestaat uit een molecuul adenosine met twee aangehechte fosfaatwortels, de molecuulformule is C10H15N5O10P2.In levende organismen is het gewoonlijk het product van de hydrolyse van adenosinetrifosfaat (ATP) na het verlies van een fosfaatwortel, dwz het verbreken van een hoogenergetische fosfaatbinding en het vrijkomen van energie.