Ribonucleïnezuur

Sollicitatie
RNA en DNA worden gebruikt als medicijn.Mensen nemen RNA/DNA-combinaties om geheugen en mentale scherpte te verbeteren, de ziekte van Alzheimer te behandelen of te voorkomen, depressie te behandelen, energie te verhogen, de huid strakker te maken, de zin in seks te vergroten en de effecten van veroudering tegen te gaan.

RNA (afgekort als RNA, ribonucleïnezuur) is een drager van genetische informatie die wordt aangetroffen in levende cellen en in sommige virussen en virusachtige organismen. RNA bestaat uit ribonucleotiden die zijn gecondenseerd door fosfodiesterbindingen om lange ketenachtige moleculen te vormen.Een ribonucleïnezuurmolecuul bestaat uit fosfaat, ribose en basen.er zijn vier hoofdtypen basen in RNA, namelijk A (adenine), G (guanine), C (cytosine) en U (uracil), waarbij U (uracil) T (thymine) in DNA vervangt.De rol van RNA in het lichaam is voornamelijk om de synthese van eiwitten te sturen.
Eén cel in het menselijk lichaam bevat ongeveer 10 pg RNA (met ongeveer 7 pg DNA).In vergelijking met DNA heeft RNA een grote variëteit, een klein molecuulgewicht en een grote variatie in inhoud. RNA kan worden onderverdeeld in boodschapper-RNA en niet-coderend RNA volgens structuur en functie. Niet-coderend RNA is verdeeld in niet-coderend groot RNA en niet-coderend klein RNA. Niet-coderend groot RNA omvat ribosomaal RNA, niet-coderend RNA met lange keten. Niet-coderend klein RNA omvat transfer-RNA, nuclease, RNA met kleine moleculen, enz. .Klein molecuul RNA (20~300nt) omvat miRNA, SiRNA, piRNA, scRNA, snRNA, snoRNA, enz. Bacteriën hebben ook klein molecuul RNA (50~500nt).
RNA is, net als DNA, ook een polynucleotideketen die is samengesteld uit verschillende nucleotiden die zijn verbonden door 3',5'-fosfodiesterbindingen, maar verschilt op een aantal manieren van DNA.